بسم الله الرحمن الرحیم
رب اشرح لی صدری و یسرلی امری واحلل من لسانی یفقهوا قولی
این روزها همه خاطره سازی می کنند!
تنها چند روز از انتشار خاطره ی هاشمی رفسنجانی مبنی بر «حذف شعار مرگ بر آمریکا» در فضای مجازی می گذشت که نعیمه اشراقی نوه ی امام خمینی رحمه الله علیه با بیان خاطره ای از امام، علاوه بر توهین به شهدا و خانواده های عزیزشان، به امام بزرگوار نیز توهین کرد.
این دو تن که پیش از این نیز «درفشانی» هایی در جهت های کاملا مخالف با موازین انقلاب داشته اند، این بار پای خود را بسیار فراتر از گلیم خود گزارده اند.
جالب اینکه متاسفانه در تمام این اتفاقات، موسسه حفظ و نشر آثار حضرت امام (ره)، سکوت می کند و به قول خود «موضع خاصی درباره این اظهارات ندارد».
با وجود این، مردم سکوت نکرده و هریک به نوبه ی خود سعی در محکوم کردن این خاطرات جعلی و افشاسازی بیشتر هویت این افراد داشته اند.
به حدی که علاوه بر تعداد کثیری از فرزندان و همسران شهدا، احزاب سیاسی و نمایندگان مجلس نیز وارد صحنه شده و «از حسن خمینی، مسئول موسسه تنظیم، حفظ و نشر آثار امام (ره) می خواهند که به وظیفه تاریخی خود عمل کند» و تاکید می کنند که «اگر این موسسه در مقابل اظهارات آقای هاشمی موضع می گرفت، امروز خانم اشراقی چنین اظهاراتی را بیان نمی کرد.»
این هجمه ی اعتراضات به حدی بود که چند روز قبل آقای هاشمی عقب نشینی کرده و با انتقاد از عملکرد سایتش، نارضایتی خود از این مساله را اعلام می کند و می گوید:« این خاطره مربوط به سال ها قبل است و مسئول سایت بدون هماهنگی اقدام به انتشار آن در این زمان نمود که اقدامی نادرست بود. به دفتر تأکید کرده ام افراد بدون هماهنگی و اطلاع قبلی از انتشار مطالب منتسب به من خودداری نمایند.»
از طرفی پس از اعتراضات گسترده به نعیمه اشراقی و پس از آنکه نامه ی فرزند شهید بزرگوار، شهید ابراهیم همت را دریافت می کند، نامه ای خطاب به مصطفی همت می نویسد و ضمن موهن و غلط خواندن این خاطره و تکذیب آن، اعلام می کند که صفحه ی شخصی خود در فیس بوک را مسدود خواهد کرد.
حال سوال این جاست که آیا هرکسی می تواند با بیان خاطره و یا نقل قولی جعلی، آرمان ها و ارزش های انقلاب اسلامی را هرچند برای مدتی کوتاه، زیرسوال برده و هنگامی که اعتراضات شدید را مشاهده کرد، عقب نشینی کرده و آن را تکذیب کند؟!
آیا امروز نباید هشیارتر از قبل، خود به حفظ و نشر آثار امام بزرگوارمان بپردازیم تا دیگر هرکسی با سوء استفاده از نسبت هایی که با ایشان دارد، به خیال خود ارزش های والای ما را زیر سوال نبرد؟
به امید هوشیاری و بیداری بیشتر
خدایا
چشمی عطا کن که برای تو بگرید، دستی عطا کن تا دامان جز تو نگیرد، پایی عطا کن که جز در راه تو نرود، و جانی عطا کن که برای تو برود.
خدایا
عزمی ده که «حج» کنیم، از خود جدا شویم و به سوی تو هجرت کنیم. هاجر شویم و اسماعیل نفس را به ابراهیم عقل سپریم تا از گمراهی برهیم و بر طواف بر گرد معبد ایمان بگردیم.
خدایا
چنانمان دار که در «لیله القدر» حیات خویش، «خواب» نباشیم و چنان آتشی به روحمان انداز که تا معراج پرکشیم.
خدایا
بیدارمان کن. آن چنان که در زیارت امام، روح خدایی خویش را به تماشا نشینیم و از حضیض خاک تا اوج افلاک یکسره رویم و نه «رفتن» که «بدویم».
خدایا
ما را از «ظلمت خودبینی» به «حکمت خودسازی» بگردان تا فلاح خویش را ببینیم.
خدایا
توانی ده تا چونان شهیدان، بار امانت تو را به دوش برکشیم و تا مقصد توحید برسانیم.
خدایا
قصه شهیدانمان را در گوش ستم کشان بخوان تا بپاخیزند و در رویش دوباره ی خویش بر سراپرده ی فرعونیان یورش برند تا از بندگی آنان آزاد شوند و به بندگی تو دلشاد.
خدایا
قلبی ده که با آن بیندیشیم و عقلی که با آن طعم یقین را بچشیم.
...
و دیگر چه بگویم که در کنار عظمت این شهیدان سخن گفتن حقیر می نماید و کلمات نازل تر از آنند که صعود اینان را قصه کنند. باید به مهمانی خدا رفت که در کنار صف شهیدان بپاداشته است و یکسره بر فرشتگان فریاد می زند که:
«انی اعلم ما لاتعلمون»
باشد که کردار این شهیدان خود شب قدر ما شود تا از خویش به در آییم و اندیشه مان بیاراییم و یکباره بر خدای فریاد زنیم که:
«فتبارک الله احسن الخالقین»
شهید مهدی رجب بیگی-کتاب می رویم تا خط امام بماند.
پ.ن:1 حاج آقا مجتبی تهرانی ماه رمضون پارسال می گفتن:
«رُوِیَ عن رَسوُلِالله(صلاللهعلیهوآلهوسلم) قال: لا تَدعُوا عَلی اَنفُسِکُم اِلّا بِخَیر»؛
وقتی برای خودت دعا میکنی، از خدا خیر بخواه نه شرّ! نفع بخواه نه ضرر! رفع ضرر بخواه نه جلب ضرر! «لا تَدعُوا عَلی اَنفُسِکُم اِلّا بِخَیر»؛
این تعبیر، استثنا از نفی است، یعنی بی برو برگرد باید همین باشد، «فَاِنَّ المَلائِکَه یؤَمِّنون عَلی ما یَقوُلوُن»؛ تا دعا میکنید، فرشتگان بلافاصله میگویند: آمّین!
فهمیدی چهکار کردی؟ آنها میگویند: آمّین! بعد هم تو پشیمان میشوی!
پ.ن2: آیت الله فاطمی نیا می گفتن:
«ان الله علی کل شی قدر»
«حقا و تحقیقا خداوند بر هر کاری قدرتمند می باشد»
آنها که دارای مقامات عالیه و کرامات هستند این مطلب را با تمام وجودشان باور کرده اند، خدا را امتحان نمی کردند! باید با یقین دعا کنیم ، درخواست و دعاها نباید از روی امتحان کردن باشد، بلکه باید از روی یقین و باور و از سویدای جان باشد.
روایت است که وقتی دعائی می کنی، حاجت را در در ببین.
گفتـم چـرا قلبـــم دگـر بـر تـار زلفــت گیــر نیســت
سر بر زمین افکند و گفت خود کرده را تدبیر نیست
اشکی به زیر مقدمش انداختم رحمی کند
گفتا که اشـک بی ورع در رتبـه تاثیر نیست
گفتــم بـیـــا در بنـد کــش این بنــده فــرار را
گفتا اگر عاشق شوی کاریت با زنجیر نیست
گفتــم کـه دیـگر گویــیا افتـاده ام از چــشم تــــو
با غم نگاهم کرد وگفت مهدی زنوکر سیر نیست